Talumpati sa ika-9 ng Rehyonal na Kongreso ng PAMANTIK, Hulyo 14, 2014
Ni Prop. Jose Maria Sison
Tagapangulo, International League of Peoples’ Struggle
Tagapangulong Tagapagtatag
Partido Komunista ng Pilipinas
Mahal na mga kasama sa pakikibaka! Taos-pusong nagpaabot ng pakikiisa ang International League of Peoples’ Struggle sa Pagkakaisa ng Manggagawa sa Timog Katagalugan-Kilusang Mayo Uno (PAMANTIK-KMU) sa okasyon ng ika-9 na Kongreso nito.
Hinahangaan namin ang mga tagumpay ng PAMANTIK-KMU bilang tagapamandila ng tunay, militante at anti-imperyalistang unyonismo. Kapuri-puri ang mga tagumpay ninyo sa pag-eduka, pag-organisa at pagmobilisa sa mga manggagawa sa pagsusulong ng pakikibaka nila para sa makatarungang pasahod, katiyakan sa empleo at respeto sa mga karapatan sa paggawa at pagkatao.
Mataas ang aming tiwala na ibayong tataas ang antas ng inyong mapanlabang diwa, lalakas ang inyong organisasyon at susulong ang inyong pakikibaka. Sa kongresong ito, mai-uugnay ninyo ang kalagayan ng manggagawa ng rehyon sa pambansa at pandaigdigang saklaw, malalagom ninyo ang inyong naipon na lakas at karanasan, mapapatibay ninyo ang pamunuan at pangkalahatang hanay at maitatakda ninyo ang mga tungkulin para sa panibagong pagsulong.
Nagpapasalamat ako sa inyo sa paanyaya ninyong talakayin ko “Ang Kahalagahan ng Pagsusulong ng Pambansa-Demokratikong Adyenda para sa Interes ng Uring Manggagawa”.
Isang karangalan at mahalagang tungkulin na talakayin ang paksang ito. Saklaw ng pambansang demokratikong programa ang mga pangangailangan ng uring manggagawa sa larangan ng ekonomya at pulitika sa kagyat at pangmatagalang panahon.
Ibayong nakakamit ang mga tagumpay sa larangan ng ekonomya kung ibayong lumalakas ang hanay ng uring manggagawa sa larangan ng pulitika. Nawawala ang mga tagumpay sa larangan ng ekonomya kung nanghihina ang makabayan at progresibong pagkilos sa larangan ng pulitika. Mapagpasiya ang wastong pamumuno at pagkilos sa larangan ng pulitika.
Pagtugon sa mga Pangangailangan ng Uring Manggagawa
Kagyat na pagtugon sa pangangailangan at interes ng uring manggagwa ang pagsusulong sa pambansa-demokratikong adyenda. Lalo pang sasahol ang kalagayan ng uring manggagawa at sambayanang Pilipino at wala silang pag-asang makaahon sa paghihirap kung hindi sila lumaban sa imperyalismong US, pyudalismo at burukrata kapitalismo. Ito ang mga ugat ng pagsasamantala at pang-aapi sa ating bayan.
Obligado kayong lumaban sa kaaway sa pagtataguyod ng inyong karangalan, mga karapatan at interes. Patuloy na nagsasabwatan ang imperyalismong US at lokal na reaksyonaryong rehimen ng mga malaking komprador at asendero sa pagpapasidhi ng pagsasamantala at pang-aapi. Sa paglubha ng krisis na likha nila, lalo pang ipinapataw nila sa uring manggagawa at sambayanang Pilipino ang panghuhuthot ng supertubo at paggamit ng dahas sa anakpawis.
Magmula sa marahas na pananakop nito sa Pilipinas, walang tigil ang imperyalismong US sa pagpataw sa sambayanang Pilipino ng patakaran upang idomina, pagsamantalahan at apihin sila. Sa panahon ng tuwirang kolonyal na rehimen magmula 1902 hanggang sa kasalukuyang panahon ng malakolonyal na rehimen, ipinagkakait ng US ang ganap na pambansang kasarinlan sa sambayanang Pilipino at idinidikta ang katangian at takbo ng ekonomya, pulitika, kultura at militar.
Pinakamalaking layunin ng monopolyo kapitalismo ng US ang magkamal ng supertubo sa Pilipinas sa pamamagitan ng tuwiran at dituwirang pamumuhunan. Para maging mahina ang Pilipinas sa ekonomya at pulitika, pinanatili nila ang pyudal at malapyudal na sistema ng pagsasamantala. At pangunahing kasangkapan nila ang mga lokal na nagsasamantalang uri ng mga malaking komprador at asendero. Ang mga ito naman ang pulidong pumipili ng mga pampulitikang ahente nila sa lahat ng antas ng pampulitikang sistema.
Matagal nang pagnanais ng sambayanang Pilipino na magkaroon ng magkaakibat na tunay na reporma sa lupa at pambansang industriyalisasyon. Subalit sa sakim na pananaw ng mga imperyalista at mga lokal na reaksyonaryo, mas madaling manghuthot ng mataas na tantos at kantidad ng pagsasamantala kung malaganap ang kahirapan at desempleyo, mababa ang pasahod at ang likas na yaman ng Pilipinas ay tiwangwang sa pandarambong ng mga imperyalistang korporasyon at mga kasabwat nila.
Sa ilalim ng neoliberal na patakaran sa ekonomya, bumilis at lumala ang konsentrasyon ng kapital sa kamay ng mga imperyalista sa pamamagitan ng liberalisasyon, pribatisasyon, deregulasyon at denasyonalisasyon. Bilang ahente ng mga imperyalista, mabilis ding nagpapayaman sa kapital at lupa ang malalaking komprador sa asendero. Nagpapasasa rin ang kanilang mga pulitiko sa burukrata kapitalismo, sa paggamit ng kanilang posisyon sa reaksyonaryong gobyerno para magkamal ng kayamanan.
Lumalawak at sumisidihi ang paghihirap ng bayan dahil sa kawalan ng trabaho, mababang kita at paglipad ng presyo ng mga batayang kalakal at serbisyo. Karapat-dapat lamang na ipaglaban ng mga mamamayan ang karapatan nilang mabuhay nang marangal at kumilos para sa kanilang interes. Subalit napakabangis ang sagot ng mga makapangyarihan sa mga aksyong masa na ibinubunga ng krisis at paglubha ng kahirapan sa kalunsuran at kanayunan.
Walang-awang naglulunsad ang rehimeng US-Aquino ng mga brutal na kampanyang militar laban sa mga rebolusyonaryong pwersa at mga mamamayan. Sa pamamagitan ng Enhanced Defense Cooperation Agreement, lantarang nagtatayo ng mga base militar ang US sa Pilipinas.
Sinasabi ng rehimen na nagbibigay ng proteksyon ang US sa Pilipinas , pero matagal nang bantay salakay ito at mas malaki ang pinagsasamahan nito sa Tsina kaysa sa Pilipinas. Kunwaring inaaway ng rehimen ang Tsina, subalit kasabwat nito ang malalaking Tsinong kapitalista na nasa konstruksyon, kalakalan, malamanupaktura at minahan.
Lantad na lantad na ang rehimeng Aquino sa pagiging papet ng imperyalismong US at sa pagiging mapagsamantala, korap at brutal na lumalabag sa mga karapatang tao. Napatunayang garapal na magnanakaw ang presidenteng nagkukunwaring malinis at tuwid ang daan. Kung gayon, lumalakas ang kilusan para patalsikin ito at ang kanyang mga kasabwat. Ang pagpapatalsik ng isang korap at brutal na rehimen ay isa lamang hakbang para ibayong palakasin ang pambansa demokratikong kilusan tungo sa pagbabagsak sa buong malakolonyal at malapyudal na sistema.
Pagsusulong sa Pamumuno ng Uring Manggagawa
Hindi lamang dahil sa kailangang labanan ang pagsasamantala at pang-aapi na kailangang lumahok ang uring manggagawa sa pakikibaka. Dapat maipatupad ang pambansa-demokratikong rebolusyon sa pamumuno ng uring manggagawa. Walang pag-asa na manalo ang rebolusyon kung walang pamumuno ng uring manggagawa sa pamamagitan ng Partido Komunista ng Pilipinas.
Kung susuriin ang kasalukuyang lipunan sa Pilipinas, ang uring manggagawa ang pinakaproduktibo at pinakamaunlad na uri. Ito ang uring may kakayahang magpatupad sa layuning tapusin ang dominasyon ng imperyalismo, magkaroon ng pambansang kasarinlan at magsagawa ng pambansang industriyalisasyon. Ito ang uring may pinakamatatag na paninindigan na wakasan ang pyudal at malapyudal na pagsasamantala sa pamamagitan ng tunay na reporma sa lupa.
Sa unang pagkakataon sa kasaysayan ng daigdig at Pilipinas, may uring may pagnanasa at kakayahang ibagsak ang lahat ng nagsasamantalang uri at palayain ang lahat ng pinagsasamantalahang uri sa lipunan. Taglay nito ang teorya at praktika ng Marxismo-Leninismo-Maoismo at ilinapat ito sa kasaysayan at kalagayan ng Pilipinas sa pamamagitan ng pangkalahatang linya ng pambansa demokratikong rebolusyon.
Unang lumitaw ang linya ng pambansang pagpapalaya at demokrasya noong 1896 sa rebolusyon laban sa kolonyalismong Espanyol at sa pyudalismo ng mga prayle. Kinayanan ng pamunuang burges liberal na talunin ang lumang kolonyalismo ng Espanya. Pero hindi nakayanan nito na pangibababawan ang superyor na lakas militar at liberal-demokratikong panlilinlang ng imperyalismong US.
Hangggang sa ngayon, may rebolusyonaryong potensiyal ang petiburgesyang lunsod. Pero napatunayan na walang ganap itong kakayahang labanan ang makabagong imperyalismo o monopolyo kapitalismo. Nasa uring manggagawa na ang kakayahan sa ideolohiya, pulitka at organisasyon para ipagpatuloy ang pambansa demokratikong rebolusyon sa bagong antas sa panahon ng imperyalismo at mga rebolusyong proletaryo. Ito ang uring may rebolusyonaryong teorya, Partido at pampulitikang linya.
Mabisang makapamuno ang uring manggagawa sa rebolusyon dahil pinapatnubayan ito ng Marxismo-Leninismo-Maoismo at ipinapatupad ang linya ng demokratikong rebolusyon ng bayan sa pamamagitan ng pangmatagalang digmang bayan. Kaugnay at kasama ng uring manggagawa ang mga magsasaka, kapwa uring anakpawis na nakakarami sa mga mamamayan. Kaalyado ng mga uring anakpawis ang mga petibuges ng lunsod at ang panggitnang burges sa nagkakaisang hanay. Sinasamantala nila ang hidwaan ng mga reaksyonaryong pangkat ng mga nagsasamantalang uri ng malalaking komprador at asendero.
Layunin ng uring manggagawa at sambayanang Pilipino na makamit nang ganap ang pambansang kasarinlan sa pagwawaksi at pagwawakas sa dominasyon ng imperyalismong US sa ekonomya, pulitika, militar at kultura at sa pagdidikta ng mga patakaran sa mga lokal na naghaharing uri. Sa pambansang pagpapalaya sa sambayanang Pilipino makakamit ang demokratikong kapangyarihan at mga karapatan ng mga anakpawis,
Layunin ng uring manggagawa na kamtin ang panlipunang pagpapalaya. Matitigil ang kapangyarihan ng mga lokal na reaksyonaryong uri na magsamantala sa mga uring anakpawis. Mawawala ang kapangyarihan ng mga monopolyo kapitalista na magsamantala sa anakpawis. Magkakaroon ng pambansang industriyalisasyon. Mawawala rin ang kapangyarihan ng mga asendero na magmay-ari ng malalawak na lupain. Malulubos ang tunay na reporma sa lupa.
Yayabong at lalaganap ang pambansa, syentipiko at makamasang sistema ng kultura at edukasyon. Lalawak ang pampublikong sistema ng edukasyon at dadami ang mga nagtatapos sa pag-aaral para maglingkod sila sa ekonomiko, sosyal, pulitikal at kultural na pag-unlad ng bayan. Sa diwa ng proletaryong internasyonalismo at anti-imperyalistang solidaridad, makikipagkaisa ang uring manggagawa at sambayanan sa lahat ng positibong pwersa sa daigdig para sa kapayapaan at pag-unlad.
Sa pagtatagumpay ng demokratikong rebolusyon sa Pilipinas, maisasakatuparan ang sosyalistang perspektiba ng rebolusyong Pilipino. Magkakaroon ang uring manggagawa at sambayanang Pilipino ng lakas para tumuloy sa soysyalistang yugto ng rebolusyong Pilipino.
Maisasagawa ito dahil ang uring manggagawa ang namumumong uri. Sa pamamagitan ng Partido nito, makakapamuno ito sa sistema ng demokratikong estado ng bayan, sa hukbong bayan at sa lahat ng kadre at mamamayan sa lahat ng larangan ng panlipunangpagsisikap.
Mabuhay ang PAMANTIK-KMU!
Mabuhay ang uring manggagawa at sambayanang Pilipino!
Mabuhay ang rebolusyong Pilipino!
