College of Science Auditorium, University of the Philippines, 27 ng Agosto, 2015
Ni Jose Maria Sison
May-Akda ng Aklat
Mga kasama at mga kaibigan,
Lubos akong nagagalak sa unang paglulunsad ng Continuing the Struggle for National and Social Liberation sa ating bayan. Nagpapasalamat ako sa Bagong Alyansang Makabayan (Bayan), Aklat ng Bayan at Liga ng Kabataang Propagandista bilang mga tagapag-organisa ng pagtitipong ito. Kalinsabay nito, nagpapaabot ako ng maalab ng makabayang pagbati at pakikiisa sa lahat ng narito sa auditorium.
Ang iisang kaisipan na nagbubuklod sa nilalaman ng aklat ay ang pangagailangang ipagpatuloy ang pakikibaka para sa pambansa at panlipunang kalayaan, kahit na naibagsak na ang pasistang diktadura ni Marcos noong 1986, dahil hindi pa naman nababago ang malakolonyal at malapyudal na sistema na pinaghaharian ng mga malaking komprador, asendero at bulok na burukrata na sunud-sunuran sa imperyalismong US.
Walang ginawa ng mga rehimeng kasunod ng rehimeng Marcos para baguhin ang naghaharing sistema. Pinalubha pa nila ang pang-aapi at pagsasamantala sa sambayanan, laluna sa mga anakpawis. Hanggang ngayon ang kasikeng presidente na si Aquino ay katulad ni Marcos bilang tagapagpanatili ng dominasyong banyaga at pyudal at bilang papet na berdugo na pinakamalaki ang pananagutan sa patuloy na garapal at sistematikong paglabag sa mga karapatang tao.
Umiingay na ngayon ang sirkus ng mga kandidato sa pagka-presidente sa papet na republika. Hanggang ngayon wala pang kandidatong naglalahad ng komprehensibong programa para sa ganap na pambansang independensya, demokrasya ng bayan at hindi ng oligarkiya, ekonomikong pag-unlad sa pamamagitan ng pambansang industrialisasyon at tunay na reporma sa lupa, makabayan at progresibong kultura, libreng edukasyon at pandaigdigang anti-imperyalista at demokratikong kaisahan ng mga mamamayan ng daigdig.
Ang sistemang elektoral ng reaksyonaryong estado ay kontrolado ng mga maka-US na mapagsamantalang uri. Ito ay isang paraan para monopolisahin ng mga nagsasamantalang uri ang kapangyarihang pampulitika at pagkakataon para lalo pang magpayaman. Nagpapaligsahan ang mga kandidato sa pagka-presidente sa personal at mababaw na pagpapasikat sa masmidya at mga poll survey, sa pagkapit sa may kontrol sa automated electoral system at sa paglikom ng malaking pera para sa kampanya.
Patuloy ang pangangailangan ng pambansang demokratikong pakikibaka. Walang maaasahang paglaya ng mga inaapi at pinagsasamantalahan kundi ang umasa sa sariling lakas at pagkilos nila. Sa pagkakaisa at pakikibaka ng anakpawis at petiburgesyang lunsod, nabubuo ang matibay na pundasyon ng pambansang pagkakaisa at posibleng pakinabang sa mga hidwaan sa hanay ng mga reaksyonaryo para labanan ang pinakamasahol na reaksyonaryong pangkatin na ituturing na kaaway sa isang panahon.
Sa loob ng Pilipinas at sa rehiyon ng Silangang Asya, nagsasabwatan at nagtutunggali ang US at Tsina. Nagsasabwatan ang dalawa sa paggamit ng patakarang neoliberal para sa pagsasamantala sa Pilipinas. Nagtutunggali sila dahil sa nais ng US na mas malaki ang pakinabang at mangingibabaw sa loob mismo ng Tsina ang maka-US na malaking burgesya.
Sa darating na APEC ating makikita ang tunggalian at sabwatan ng US at Tsina. Magsasabwatan sila sa pagpapatuloy ng patakarang neoliberal at layunin din nilang magpaligsahan sa pakinabang. Unang nagpakita ang US ng pagtabig sa Tsina sa TransPacific Partnership Agreement dahil sa gustong itulak ng US ang pribatisasyon ng mga estratehikong empresang pag-aari ng estado ng Tsina.
Nagpapakita rin ang US ng patakaran ng pagpigil sa Tsina sa paglipat o pagdagdag ng lakas militar ng US sa Silangang Asya. Dahil sa sakim na pag-angkin sa 90 por syento ng South China Sea, binabale wala ng Tsina ang exclusive economic zone at extended continental shelf ng Pilipinas at sinasagpang ito ng US bilang pagkakataon na ibalik ang kanyang mga base militar sa Pilipinas. Sa harap ng ganitong salimuot, dapat ipaggumiit ng sambayanang Pilipino ang pambansang soberaniya at integridad ng teritoryo sa harap ng dalawang sakim na imperyalista,
Habang nagpapakulo ang US at Tsina sa Silangang Asya, patuloy ang paglubha ng krisis ng global na kapitalismo. Hindi pa natatapos ang kapinsalaan na dulot ng krisis ng 2008, nagsimula nang lumitaw ang mga palatandaan ng mas malaki pang krisis. Sa malawak na saklaw, bumabagsak ang produksyon laluna sa Tsina at pumuputok ang iba’t tipo ng bula sa pinansiya, kabilang ang mga bula sa utang ng mga estado at sa mga palengke ng sapi at bono. Magpalaki man ng pera at utang o gumamit ng austeridad, lalong nawawalan ng kita at trabaho ang mga anakpawis at lalong nagreresulta ito ng paglubha ng krisis sa ekonomya at pinansya.
Hindi nalulutas ng mga imperyalista ang mga problema ng kanilang sistema. Umiigting ang pang-aapi at pagsasamatala sa mga anakpawis sa mga imperyallistang bayan at mga di-maunlad na bayan. Mismong mga imperyalista ay nagbabangayan at nagkakasundo lamang sila kung naipapasa nila ang pasanin sa krisis sa mga anakpawis at mga mahirap na bayan. Walang patutunguhan ang pagpapahirap sa masang anakpawis kundi ang pagsiklab at paglaganap ng kanilang pakikibaka.
Inaanyayahan ko po kayo sa darating na ika-5 Asambleya Internasyonal ng International League of Peoples’ Struggle sa Nobyembre 14 hanggang 16. Ang tema nito ay: Para sa makatarungang lipunan sa daigdig, palakasin ang pagkakaisa ng mga mamamamayan at paigtingin ang pakikibaka laban sa imperyalistang panadarambong, krisis at digmaan. Tugon ito sa lahat ng pakana, maneobra at agresyon ng mga imperyalista.
Sa pagtatapos ng aking mensahe, nais kong parangalan si Kasamang Leoncio Pitao o Ka Parago. Hahalaw ako ng ilang talata mula sa aking buong pahayag.
Marapat at angkop lamang na idulot nating lahat sa kanya ang Pulang saludo at pinakamataas na paggalang at karangalan sa kanyang paglilingkod sa sambayanang Pilipino at pandaigdigang proletaryado. Siya ay dakilang makabayan, katatangitanging Komunistang mandirigma at rebolusyonaryong kumander. Makabuluhan ang kanyang mga ambag at ang kataas-taasang pagpapakasakit alang-alang sa demokratikong rebolusyon ng sambayanang Pilipino tungo sa kalayaang pambansa at panlipunan laban sa dayuhang monopoly kapitalismo, pyudalismo at burukrata kapitalismo.
Tapat si Kasamang Leoncio Pitao (Ka Parago) sa teorya at praktika ng Marxismo-Leninismo-Maoismo at matagumpay niya itong ipinatupad kasama ang iba pang mga kasama at masa sa Rehiyon ng Katimugang Mindanao (Southern Mindanao Region). Namukod-tangi siyang kadre ng Partido Komunista ng Pilipinas at kumander ng Bagong Hukbong Bayan. Itinaguyod niya ang Ikalawang Dakilang Kilusang Pagwawasto at isinulong niya ang pagpapalawak ng Partido, hukbong bayan at nagkakaisang prente.
Walang paraan ang mga imperyalista at lokal na reaksyunaryo na pigilin ang paglaki ng CPP, NPA, mga organisasyong masa at organo ng kapangyarihang pampulitika dahil ang krisis ng pandaigdigang sistemang kapitalista at naghaharing sistema sa bansa ng mga kumprador at panginoong maylupa ay higit pang lumalala, at ang malawak na masa ng mamamayan ay muhing-muhi sa di-matiis na mga kundisyon ng pang-aapi at pagsasamantala at minimithi nila ang rebolusyonaryong pagbabago.
Mabuhay ang alaala ni Kasamang Leoncio Pitao!
Isulong ang rebolusyonaryong adhikain na kanyang ipinaglaban at pinag-alayan ng buhay!
Mabuhay ang rebolusyonaryong pakikibaka sa Mindanao, Visayas at Luzon!
Ipagpatuloy ang pakikibaka para sa pambansa at panlipunang kalayaan!
Isulong ang rebolusyong Pilipino! Mabuhay ang sambayanang Pilipino!
